Güneş Her Sabah Hüseyin Gazi’den Aydınlık Şehrime Doğuyor Ben Ankara’da Başkent’te YaşıyorumOrhan Abi

.

Ben Ankara’da yaşıyorum Orhan Abi. Bu mektubun bir eşini de Bedri Abiye yazdım. O Kel de bilsin istiyorum Ankara’da yaşadığımı. Gâhi Orhan Abi, gâhi Bedri Abi dersem kusuruma bakmayın. Yaşlılık işte..

Aslen Çorumluyum ama 35 yıldır Ankara’da yaşıyorum. Buraya Çankırı’dan, Yozgat’tan, Sivas’tan, Tokat’tan, başka yerlerden gelenler de var. Onlarla birlikte uyum içinde yaşıyoruz. Hepsi medeni insanlar, hepsi çağdaş insanlar.

Ben dini bütün biriyim Bedri Abi. Allah’ımı, kitabımı, Peygamberimi bilen biriyim. Bağnaz değilim şükür, yobaz hiç değilim.

Ben tarikat marikat bilmem. Öyle işlere aklım ermez. Öyle şeylerle işim olmaz. Allah’tan Peygamberimden başkasını kutsallaştırmam. Elimi açtım mı direkt Allah’a ulaşırım, direkt ondan isterim isteyeceğimi. Nur yüzlü Peygamberim, kutsal kitabım bana yeterli. Anadan atadan böyle gördüm ben Orhan Abi. Anadan atadan böyle işittim. İnsan eliyle yazılmış şeyleri öne çıkartmam. Yazmaya kalktıktan sonra ben de iyi kötü bir şeyler yazıyorum Bedri Abi. İnsan eliyle yazılanı neden kutsallaştırayım ki..?!!

Her sabah güneş Hüseyin Gazi’den aydınlık şehrime doğuyor.

Bak şu yazdıklarımın tümünü ben yazıyorum. Bir yerlerden alıp da kopyala yapıştır yapmıyorum. O şekilde ciltler dolusu uzunlukta da olabilirdi bu mektup. Hayır, tümünü ben yazıyorum.

“Bakkaldan bir ekmek aldım, geldim” i sayfalar dolusu yazmaya gerek yok Orhan Abi. “Aldım geldim” bitti. “Aslında şöyle ama şöyle iken şöyle olma ihtimalinin ihtimalleri de ihtimal dâhilindeymiş” demem Bedri Abi. Ben net ve kısa söylerim. Eğriyse eğri, doğruysa doğru. Bitti.

Ben ilkokulda ne isem halen de öyleyim. Şunun eskisi, bunun dönmüşü değilim. Ok gibiyim Bedri Abi. Vatanımı, Türk Milletimi severim, ay yıldızlı bayrağımı aziz bilirim, 5 vakit okunan ezan bana gurur verir, huzur verir.. Benim içim önce Doğu Türkistan’a sızlar, önce Hocalı’ya kanar yüreğim. Benim ilk’im bala Kerkük’tür, benim ilkem Atatürk’tür Orhan Abi..

“Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur” derlerdi. Derlerdi de şu kadar yıllık yaşamımda gerçekten gördüm ki bizim bizden başka dostumuz yokmuş. Yokmuş. Biz gençken derdik ki “Ne Amerika, ne Rusya, ne Çin. Her şey Türk’e göre Türk’lük için.” Çok doğruymuş Orhan Abi. ArapLarı anlamak mümkün değil. Bizi nasıl bir bir sattıklarını, İsrail’e hatta Yunanistan’a tercih ettiklerini de gördü bu gözler Bedri Abi. Neler görmedik ki “Hepimiz Ermeniyiz” diyeni mi ararsın, “Keşke Yunan kazansaydı” diyeni mi. Sabah akşam ağıt yakılan Filistin’in ne mal olduğunu anladık. En ufak bir şeyde bizi kınadığını da gördük. Peh, peh adam oldular da bizi kınadılar ya Orhan Abi..

Her sabah güneş Hüseyin Gazi’den aydınlık şehrime doğuyor.

Ben Ankara’da yaşıyorum. Bazen esiyor Bedri Abi diyorum ki:

Başka hiçbir şehir beni kesmiyor

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

Güneş hiç doğmuyor rüzgâr esmiyor

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Gözünü seveyim güzel Ankara,

İçimde özlemsin içimde yara,

Resmini çizerim taşa duvara,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Ulus Kızılay’ın duruyor hala,

Elmadağ, Çankaya, Gölbaşı, Bala,

Falcılar bularak baktırdım fala,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Yazın çok güzelsin kışın da başka,

Yolların uzanır sevdaya aŞka,

Hele denizin de olaydı keşke,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Anıtkabir üstü doğan hilale,

Keçiören Mamak Yenimahalle,

Altınpark, Seğmenler, Sincan’da lale,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Etlik’ten aşağı Samsun yoluna,

İniver sevdanı takıp koluna,

Mevla’m nasip etsin seven kuluna,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Hüseyin Gazi’den güneş doğunca,

Bütün Ankara’yı nur’a boğunca,

İkindi üzeri bulut ağınca,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Ankara sevdadır Ankara aŞktır,

Günülde kurulu en güzel köşktür,

Aşığa dermandır maşuka meşktir,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Yukarı Ayrancı yakın Oran’a,

Atakule derler duran durana,

Yeminim Allah’a hem de Kur’an-a,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Etimesgut orda Çayyolu burda,

Dikmen’e kar yağar üç ay durur da,

Mogan Göl’e Ay’ın şavkı vurur da,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Sakarya Caddesi, Gazi, Batıkent,

Tunalı, Kuğulu, İncek, Konutkent,

Cebeci, Siteler, Önder, Yaşamkent,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Solfasol Köyü’nde Bayram-ı Veli,

Ulus’ta türbesi yatar ezeli,

Tezveren, Karyağdı Gülbaba gülü,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Konya Yolu Kepekli’den aşınca,

Görünür her taraf başlı başınca,

Hasretliği gönlümüzden taşınca,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Kazan’dan ötesi Kızılcahamam,

Çubuk turşusunu görür duramam,

Polatlı, Altındağ tamam mı tamam,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Kalecik pekmezi Bala’nın narı,

Beypazarı evi Keklik Pınarı,

Haymana, Nallıhan yarıdan yarı,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Akyurt’tan sonrası Çankırı Çorum,

Memleket kokuyor çok özlüyorum,

Şereflikoçhisar Evren diyorum,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Ayaş’ta dut yedim Güdül’de üzüm,

Çamlıdere derler dayanmaz özüm,

Milletin Meclisi aydınlık yüzüm,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Atatürk bayrağı Kaleye astı,

Kimsenin kimseye olamaz kastı,

Pursaklar yokuşu kendine hastı,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Ankara dediğin incidir inci,

Şehirler içinde bence birinci,

Irmak (Kızılırmak) Ovası’ndan gelir pirinci,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

.

Atamız çok sevmiş burda yatıyor,

Yurdumuzun kalbi burda atıyor,

Adıyla sanıyla değer katıyor,

Varsa da Ankara, yoksa Ankara..

Ancak bize bizden fayda olur, ne varsa kendimizde var Orhan Abi.

Pırıl pırıl çocuklarımız var, pırıl pırıl gençlerimiz var. Tam da Atatürk’ün emanetini taşıyacak olanlar çoğunlukta emin ol. Kalpleri tertemiz, yürekleri apaydınlık.

Yarınlara ışık olacak medeni ve kalkınmış Türkiye güneşinin çocuklarımız olduğunu biliyorum..

Ben Ankara’da, Başkent’te yaşıyorum..

Cumhuriyet burada kuruldu. Atatürk burada yatıyor. Gurur duyuyorum.. Ben Ankara’da yaşıyorum.

Senin gözlerinden Bedri Abinin elinden ve kelinden öpüyorum..

Sevgi ve saygılarımla Abi.

Suat Zobu

.